Brassai

Σε σημαντικό αριθμό ανθρώπων η σεξουαλικότητα ταυτίζεται έστω κι αν δεν ομολογείται, με την αμαρτία. Στη σκέψη των περισσότερων η χρήση της έννοιας «αμαρτωλός» συνειρμικά οδηγεί στον «έχοντα σεξουαλική δράση». Η πολεμική των περισσότερων θρησκειών με υπερβολή στις «ανάγκες» της ανθρώπινης φύσης (ενόρμηση) οδηγεί στην παράβαση των θρησκευτικών κανόνων. Η άρνηση συμμόρφωσης στους κανόνες του θεού καθώς και η προσωποποιημένη θεότητα που προσβάλλεται άμεσα από τις παραβάσεις των πιστών συνδέονται αναπόσπαστα με την πιθανότητα της βαρύτερης νοηματικά τιμωρίας, το θάνατο, που εκλαμβάνεται ως επιθετικότητα του θεού. Continue reading →

φωτ.: Ν.Σταμέλου

Ατελής συνύπαρξη — η βασική ιδέα, το βασικό πλαίσιο. Που σημαίνει:
— Συνύπαρξη ανθρώπων, δηλαδή όντων ατελών. Καθένας έχει τους περιορισμούς του, τα κενά, τις τρύπες του, τις παραξενιές του, τις ιδιοτροπίες του, τα γούστα του, τη μικρή ή μεγάλη νεύρωσή του — κατά κανόνα, αταίριαστα με του άλλου τις ατέλειες. Κανείς δεν είναι τέλειος. Δεν πειράζει.
— Συνύπαρξη μερική, όχι ολική. Ο κοινός χώρος ζωής και απολαύσεων δεν εξαντλεί όλο το χώρο ζωής, ούτε όλους τους χώρους απολαύσεων. Υπάρχει πάντα κι ένας χώρος απόλυτα προσωπικός, ιδιωτικός, αδιαμοίραστος, ακοινώνητος κι απαραβίαστος. Η κοινοκτημοσύνη της φαντασίας και των αισθημάτων είναι μια χίμαιρα. Και δεν πειράζει.
— Και ο κοινός χώρος και η συνύπαρξη μέσα σ’ αυτόν είναι επίσης ατελή. Η απόλυτη συνταύτιση είναι χίμαιρα. Continue reading →

Το συναίσθημα του φόβου θα αποτελεί πάντα αναπόσπαστο στοιχείο της ύπαρξης μας. Όσο όμως κι άν αυτό είναι γενικά αποδεκτό , ο καθένας μας ζει το προσωπικό του φόβο. Ο φόβος βιώνεται και καθρεφτίζεται ” εξατομικευμένα” , γι΄αυτό και έχει πάντα μια προσωπική σφραγίδα.

Τετραλογία του φόβου Fritz Riemann

Με αυτή την γνώση στις αποσκευές του το αερόστατο θα κάνει αύριο την δεύτερη διαδρομή του , κοντά στην ομάδα Εθελοντών Πυροσβεστών Νέας Μάκρης τους οποίους και ευχαριστούμε από καρδιάς για την πρόσκληση τους.

φωτ: Νέκτη Σταμέλου

Μπορώ να πω σε ένα παιδί: «Έλα να φορέσεις το παλτό σου να βγούμε έξω» και να μου πει «Όχι, δεν φορώ το παλτό μου». «Ναι, αλλά άμα δε φοράς το παλτό σου υπάρχει κίνδυνος να κρυώσεις και έτσι εγώ να σε βγάλω έξω χωρίς παλτό αποκλείεται». Είναι μία λογική συνέπεια, δεν είναι ότι επειδή δεν φόρεσες το παλτό σου δεν θα φας γλυκό, το οποίο είναι άσχετο. Έκανα συμβουλευτική, και είχα ομάδες γονέων και η μητέρα ενός εξάχρονου κοριτσιού είχε έρθει μετά να μου πει τα νέα, πως είχε πει στην κόρη της ότι επειδή δεν είχε φάει το φαί της δεν θα δει τηλεόραση και γυρνάει έξι χρονών παιδί και της λέει, αγανακτισμένο: «Τι σχέση έχει μαμά, το φαί με την τηλεόραση;». Continue reading →

Φωτ: © Marina Dieul

Το πρώτο στοιχείο που το βρέφος προσπαθεί να βρει είναι τα όρια του, τα σύνορα του δηλαδή, που αρχίζει και που τελειώνει. Ποιος είναι ο κόσμος ο μικρός και ποιος ο μέγας. Αυτό το κάνει ενδοβάλλοντας, παίρνοντας μέσα του υπηρεσίες, λειτουργίες της μητέρας. Χωρίς το βρέφος να το καταλαβαίνει, η μητέρα το βοηθάει να καταλάβει που αρχίζει και που τελειώνει . Και τα όρια για να δημιουργήσει το παιδί την πρώτη έκφανση προσωπικότητας είναι το δέρμα, που είναι πολύ σημαντικό, γιατί το μαθαίνει ότι περικλείεται σε κάποια όρια. Continue reading →

φωτ:  © Sally Mann

Για να μπορέσει το παιδί να αναγνωρίσει την πατρική οντότητα, νομίζω πως τα κλειδιά είναι δύο. Το ένα κλειδί το κρατά η μητέρα στην καρδιά της, εάν πράγματι αναγνωρίζει τον άντρα της ως πατέρα του παιδιού της , αναφέρεται σ΄αυτόν και τον αγαπά , τον ποθεί, τον θέλει. Continue reading →

Η εφηβική ηλικία είναι κάτι περισσότερο από τη σωματική εμφάνιση της ήβης, αν και στηρίζεται ευρύτατα σ’ αυτήν. Η εφηβεία, υποδηλώνει ανάπτυξη και αυτή η ανάπτυξη χρειάζεται χρόνο. Έτσι, στο διάστημα που η ανάπτυξη βρίσκεται στο στάδιο της προόδου, η υπευθυνότητα πρέπει να αναληφθεί από γονείς ή κηδεμόνες. Continue reading →

Τελικά ένα βήμα ,ένα μοναδικό βήμα μεσολαβεί από την παιδική στην ενήλικη ζωή.Ένα μοναδικό βήμα μοναχικότητας που μας απομακρύνει από τους γονείς μας , έτσι που να μπορέσουμε να γίνουμε ο εαυτός μας.
Αλλά ακόμα και ο ερημίτης και ο γερόλυκος των βουνών κουβαλάνε πάντα μαζί τους ένα νήμα που τους συνδέει με τους γονείς τους , με τους συγγενείς τους και με τις αναμνήσεις των παιδικών τους χρόνων. Ακόμα και οι πιο ανεξάρτητοι καθώς μιλούν , αυτό το νήμα κρέμεται από το στόμα τους και τους οδηγεί πίσω στην παιδική τους ηλικία. Κανείς δεν μπορεί να σπάσει τελειωτικά αυτό το νήμα. Ανθρώπινο.
Κάποιοι όμως γαντζώνονται , κρέμονται από αυτό και φοβούνται τις στιγμές της μοναχικότητας. Την αποφέυγουν σαν πανούκλα και έτσι δεν μένουν ποτέ μόνοι και δεν επικοινωνούν ποτέ αληθινά με τον εαυτό τους . Continue reading →

Φωτ: © Νέκτη Σταμέλου

(….) μόνο που αυτές οι οικογένειες είναι πεπεισμένες ότι η αγάπη είναι το κυριάρχο στοιχείο της ζωής των μελών τους. Στους γύρω, για να δείξουν πόσο αγαπημένοι είναι, επαναλαμβάνουν : ‘Εμείς είμαστε μία πάρα πολύ δεμένη οικογένεια’. Αυτό σημαίνει τόσο ‘δεμένη’, που δεν έχει κανείς το δικαίωμα να αποχωριστεί κανέναν αλλά και κανείς δεν είναι ώριμος συναισθηματικά να ξεφύγει από αυτήν! Continue reading →

Οι ομαδικές πτήσεις μας ξεκίνησαν χτες και το όνειρο μας άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά. Το Αερόστατο μας σηκώθηκε από το γνώριμο του έδαφος και έβαλε πλώρη προς το άγνωστο με καύσιμα τον ενθουσιασμό, τον ζήλο και τις γνήσιες θερμές σχέσεις του πληρώματός του. Σχέσεις γνώριμες, σχέσεις πρωτόγνωρες, σχέσεις περιστρεφόμενες και αμφίδρομες. Continue reading →

Δεν έριξε ακόμα την δυνατη βροχή που εγκυμονεί από το πρωί. Το αερόστατο έκανε σήμερα την πρώτη πτήση του και με χαρά είδε πολλούς πολλούς φίλους να μπαίνουν στο καλάθι του.Είδε να απογειώνονται μαζί και να να γυρνούν να κοιτούν την πόλη και τους εαυτούς τους από ψηλά. Continue reading →