Όλα δείχνουν πως οι συμμετοχές στη νέα διαδρομή του Aερόστατου κάλυψαν όλες τις θέσεις του. Σε όσους από τους φίλους μας δεν πρόλαβαν αυτή την φορά να δηλώσουν συμμετοχή , υποσχόμαστε σύντομα νέα διαδρομή.
Πολλά και τόσα ‘ευχαριστούμε’ για την εμπιστοσύνη σας!
Να ξανανταμώσουμε! (φωτ.Luigi Ghirri)
Το αερόστατο βρίσκεται ξανά στην αφετηρία . Σαν να λέμε στην αρχή μια νέας διαδρομής. Σε μια πλακόστρωτη αυλή που αγαπήσαμε , κοντά σ΄ένα βρυσάκι. Κοντά του, γύρω του, εσείς . Δηλώνετε το παρόν , έχοντας μέσα στην παλάμη του ο καθένας και από ένα παρελθόν. Όσο σηκωνόμαστε θα βλέπουμε πολλά. Θα αισθανόμαστε σιγά σιγά κι αυτά που υπήρχαν πιο παλιά εδώ, αλλά για χάριν κάποιων ευθειών απομακρύνθηκαν . Τα κουστούμια που δεν μας χωρούν πια, τα καπέλα που άλλαξαν ύφος και στυλ. Κάπου κάπου η μνήμη αρχίζει να επιμένει. Αναζητά ν΄ακουμπήσει στην προσπάθεια.
Στεκόμαστε και σας περιμένουμε. Να φύγουμε στην νέα διαδρομή. Εσείς είστε αυτό που έρχεται.
φωτ.: Νέκτη Σταμέλου
Η σύγκριση είναι μια ύπουλη μολυσματική νόσος που διαβρώνει την προσωπικότητα. Ξεκινά από την παιδική ηλικία. Οι γονείς προκειμένου να παραδειγματίσουν και να κινητοποιήσουν τα παιδιά τους, διαρκώς τα συγκρίνουν με άλλα παιδιά.
Το παιδί, ακόμη κι αν πετύχει τον στόχο, νιώθει ευάλωτο. Ο γονιός δεν συνειδητοποιεί τον πόνο που δημιουργεί στο παιδί του. Μπορεί άραγε η αγάπη του γονιού να στηρίζεται σε αντικειμενικά κριτήρια συμμόρφωσης και απόδοσης;
Και τι είναι ο έρωτας?
Είναι το επιστέγασμα όλων των συναισθημάτων. Πρωταρχικό και αρχέγονο. Πηγαίο και ζωογόνο. Συναίσθημα βαθύ που γεννιέται από την εξιδανίκευση της μητρικής αγκαλιάς. Είναι όλα όσα είχαμε και όλα όσα δεν είχαμε. Όλα εκείνα που στερηθήκαμε και όλα εκείνα που μας έδωσαν απλόχερα. Από τα μάτια λένε ότι πιάνεται και γίνεται φιλί. Από ποιο βλέμμα όμως ξεκινάει? Από εκείνο το βλέμμα το ανείπωτο, το ανεκδιήγητο, το ανέκδοτο, το μητρικό. Εκείνο το βλέμμα που αναζητάμε εναγωνίως στο μελλοντικό μας εραστή. Είναι ο καθρέφτης της εσωτερικευμένης μάνας, η αντανάκλαση της ψευδαίσθησης της μοναδικότητας του είδους μας. Αυτό που ερωτευόμαστε δεν είναι το άτομο, αλλά η εικόνα που προβάλλουμε πάνω σε αυτό.
Αερόστατο 