Δύο κείμενα για τον δικό μας άνθρωπο, τη φίλη και συνεργάτιδα μας που ταξιδεύει και μαγεύει το Αερόστατό μας με τις σκέψεις και τις λέξεις μέσα από το βιβλίο της, το “Τράνζιτ” . Λέξεις που καταφέρνουν να ανοίγουν τις εξώπορτες χωρίς κλειδιά. Εισχωρούν στο εσωτερικό και χαμογελούν στις πληγές των δωματίων. Έτσι απλά και καθημερινά. Ανθρώπινα και εκδρομικά.

Θα σας πω μια ιστορία. Μια φορά κι έναν καιρό το ‘φερε η ζωή και δυο άνθρωποι μέχρι πρότινος άγνωστοι, σε ταξίδι επάνω, συναντήθηκαν. Συνοδοιπόροι με κοινό προορισμό. Για κάποιο λόγο δεν έπιασαν την ψιλοκουβέντα για τον καιρό ή τα πρακτικά του ταξιδιού. Ζεστή ήταν η ατμόσφαιρα, ασχέτως καιρού. Τα είπαν σχεδόν αμέσως σαν φίλοι από παλιά, χωρίς να μιλούν.

Κάποια στιγμή ο ένας προσκάλεσε τον άλλο:
“Πες ότι είσαι σε τράνζιτ και έχεις χρόνο μπροστά σου μέχρι την επόμενη πτήση… Θες να κάνεις μια στάση απ’ το ταξίδι μας για να δεις τον τόπο μου με τις λέξεις;”, έλαμπαν από χαρά και προσμονή τα μάτια καθώς ρωτούσαν.
“Μα βέβαια, ωραία ιδέα! Θα κάνω ότι είμαι σε τράνζιτ!”, είπε ο άλλος. Ούτε που του ήρθαν στο μυαλό αλλοτινές προφάσεις, για προγράμματα και χρόνους ταξιδιού και τα τοιαύτα.

Και πήγε πράγματι τη βόλτα για να δει. Και ήταν κάτι σαν λιβάδι λέξεων και σαν καράβι σκέψεων, μαζί, ο τόπος του φίλου. Κάποιες φορές μύριζε θάλασσα και άλλες, λεβάντα. Εκείνες οι σκέψεις και εκείνες οι λέξεις ανακάλυψε ότι μπορούσαν να βάλουν στο μυαλό του ερωτηματικό εκεί που υπήρχε πριν η τελεία. Μπορούσαν να ξυπνήσουν εικόνες ξεχασμένες από τα μικράτα του και να φωνάξουν ότι κανένα συναίσθημα δεν είναι ένοχο.

Και σε τέτοιο περιβάλλον -πως να γινόταν αλλιώς;- ένιωσε αξία και αλήθεια κι αφέθηκε με εμπιστοσύνη. Και ήρθε ακόμα πιο κοντά και είδε ολοκάθαρα τον άνθρωπο πίσω από τις λέξεις, τον τόπο, τον τρόπο και το ταλέντο. Και ένιωσε κοινό τον τόπο τους κι ότι εκεί, μέσα στο λιβάδι ή στο καράβι, με τα δίκτυα και τα γιασεμιά των λέξεων, θα γινόταν ανθρωπινότερος. Κι ήταν τόσο μα τόσο περήφανος για το νέο φίλο και τα μέρη του, που άρχισε να καλεί τους πάντες:
“Πείτε ότι είστε σε τράνζιτ και έχετε χρόνο μπροστά σας μέχρι την επόμενη πτήση…Θέλετε να μπείτε σε έναν υπέροχο κόσμο με λέξεις;”

Κάποιες μέρες που αφήνεις την εξώπορτα ανοιχτή, έρχονται οι λέξεις να σε βρουν. Φωνήεντα και συλλαβές εισχωρούν στο μεδούλι σου και σε προσκαλούν να αλλάξεις το παλιό σου δέρμα. Χαϊδεύουν την παλιά πληγή για να μην πονά και γυαλίζουν προσεκτικά τα δάκρυα που έγιναν σταλακτίτες από τα χρόνια. Σου μιλούν για τα πάθη και τα λάθη των ανθρώπων. Και ύστερα σου μιλούν για εσένα. Για εκείνο το τραύμα που έκρυψες, για εκείνο το πάθος που ξέχασες. Για όλα τα καπέλα που φόρεσες και για εκείνα τα παλιά παπούτσια που σε στένεψαν. Και τι πειράζει σου λένε, στην τελική;

Όλα τούτα είσαι εσύ, αλλά- ζεις…

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Απόπειρα. 
Βρίσκεται στο βιβλιοπωλείο της Απόπειρας (Ναυαρίνου 18-20 Aθήνα) και στα βιβλιοπωλεία 
Ιανός, Παπασωτηρίου, Πολιτεία, Ευριπίδης στην Αθήνα και Θεσσαλονίκη αλλά και 
σε πολλές πόλεις της Περιφέρειας. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΤΟ VETONEWS http://www.vetonews.gr/culture/item/21505-tranzit-to-vivlio-tis-annitas-loudarou-apo-ton-thryliko-ekdotiko-oiko-apopeira