Βιωματικό σεμινάριο : Διαχείριση άγχους

14591625_10153959613595980_6802010342364034166_n

Αν κάποια από τα παρακάτω σας φαίνονται οικεία, τότε ένα σεμινάριο διαχείρισης άγχους μπορεί να σας φανεί χρήσιμο.

• Αντιμετωπίζετε στρεσογόνες καταστάσεις που σχετίζονται με την εργασία σας; (ανεργία, οικονομικές δυσκολίες, συγκρούσεις στον εργασιακό χώρο, επαγγελματικές αλλαγές, υπερβολικό φόρτο εργασίας, συνταξιοδότηση) Continue reading

Η ανθρώπινη δίψα για χάδια

φωτ.: Steve McCurry

φωτ.: Steve McCurry

Ο καθένας μας αισθάνεται την ανάγκη να τον αγγίζουν και να τον αναγνωρίζουν οι άλλοι. Ο καθένας μας έχει ανάγκη να κάνει κάτι το χρόνο του ανάμεσα στη ζωή και στο θάνατό του. Η δίψα των ανθρώπων για χάδια συχνά καθορίζει το τι κάνουν το χρόνο τους. Μπορεί π.χ. να περνούν λεπτά, ώρες ή ακόμα και μια ολόκληρη ζωή προσπαθώντας να εξασφαλίσουν το χαΐδεμα με διάφορους τρόπους, ακόμα και παίζοντας ψυχολογικά παιχνίδια. Από την άλλη μπορούν να περάσουν λεπτά, ώρες ή και μια ολόκληρη ζωή προσπαθώντας ν’αποφύγουν τα χάδια αποσυρόμενοι. Οι ανάγκες αυτές είναι βιολογικές και ψυχολογικές και ο Μπέρνς τις ονομάζει «δίψες».

Continue reading

Γιατί να κάνω ψυχοθεραπεία;

φωτ.: Anita Andrzejewska

φωτ.: Anita Andrzejewska

Γιατί να κάνω ψυχοθεραπεία; Που καιρός για τέτοια; Δεν έχω και τόσο σοβαρό πρόβλημα, Αφού δεν είμαι τρελός..

Και ένα σωρό άλλες φράσεις αλλά και «αναπαραστάσεις» όπως θα λέγαμε οι οποίες σχετίζονται με την καχυποψία του μέσου ανθρώπου αναφορικά με το να ζητήσει βοήθεια από ένα ειδικό της ψυχικής υγείας. Continue reading

Ψυχικό μούδιασμα (μόνωση του συναισθήματος)

942339_394547447324277_1985136382_n

Μια συγκεκριμένη μορφή ανατροφής του παιδιού σε συνδιασμό με την ιδιοσυγκρασία του μπορεί να συντελέσει ώστε η μόνωση του συναισθήματος από το γνωσιακό περιεχόμενο μιας κατάστασης , να καταστεί η κεντρική άμυνα του ατόμου , ακόμη και χωρίς προηγούμενα τραυματικά γεγονότα. Όλοι μας έχουμε γνωρίσει ανθρώπους οι οποίοι ισχυρίζονται πως δεν έχουν συναισθηματικές αντιδράσεις για πράγματα στα οποία οι υπόλοιποι από εμάς αντιδρούμε με έντονα συναισθήματα. Τέτοιοι άνθρωποι , μερικές φορές βλέπουν ως πλεονέκτημα και εξιδανικεύουν την έκφραση λογικών μόνο σκέψεων από μέρους τους. Η οδυνηρή εμπειρία δεν εξαλείφεται εξ ολοκλήρου από την συνείδηση , αποκόπτεται όμως από το συναισθηματικό της νόημα. Όταν όμως ένας άνθρωπος δεν διατηρεί την ικανότητα να απομακρυνθεί απ΄αυτή την χωρίς συναίσθημα θέση, ακόμα και όταν προκαλείται τότε οι άλλοι συναισθάνονται οτι στον άτομο αυτό απουσιάζει η συναισθηματική ειλικρίνεια.

Nancy Mc Williams  ”Ψυχαναλυτική διάγνωση”

Φωτογραφία Βασιλικός Λουκάς

Εξιδανίκευση και Υποτίμηση

  • Image
    Η επιθυμία των μικρών παιδιών, να πιστεύουν ότι τα άτομα που κυβερνούν τον κόσμο είναι από τη φύση τους πιο σοφά και πιο ισχυρά από τους συνηθισμένους ανθρώπους που πέφτουν σε σφάλματα, επιβιώνει στους περισσότερους από εμάς και σε μεγαλύτερη ηλικία.
    Όλοι μας εξιδανικεύουμε. Κουβαλούμε υπολείμματα της ανάγκης μας να αποδώσουμε ιδιαίτερη αξία και δύναμη σε άτομα από τα οποία εξαρτιόμαστε συναισθηματικά. Η φυσιολογική εξιδανίκευση είναι ένα ουσιαστικό μέρος της ώριμης αγάπης. Continue reading

Η «τρέλα» σήμερα

Φωτ: Abbott Berenice

Φωτ: Abbott Berenice

Αν ρωτήσουμε έναν οποιοσδήποτε άνθρωπο για το ποιος νομίζει ότι είναι « τρελός», θα πει ότι οι « τρελοί» είναι εκείνοι που χρειάζονται ψυχίατρο επειδή συμπεριφέρονται μ’ ένα τρόπο ο οποίος είτε έχει αλλοπρόσαλλη και ανάρμοστη συμπεριφορά που μπορεί να είναι δυναμικά επικίνδυνη στον ίδιο και στον άλλο είτε έχει βιαία ξεσπάσματα και σεξουαλικές παρορμήσεις. Continue reading

Δεν πειράζει (τετραλογία των τυχερών σχέσεων)

φωτ.: αρχείο Ομάδας Αερόστατο

φωτ.: Ν.Σταμέλου

Ατελής συνύπαρξη — η βασική ιδέα, το βασικό πλαίσιο. Που σημαίνει:
— Συνύπαρξη ανθρώπων, δηλαδή όντων ατελών. Καθένας έχει τους περιορισμούς του, τα κενά, τις τρύπες του, τις παραξενιές του, τις ιδιοτροπίες του, τα γούστα του, τη μικρή ή μεγάλη νεύρωσή του — κατά κανόνα, αταίριαστα με του άλλου τις ατέλειες. Κανείς δεν είναι τέλειος. Δεν πειράζει.
— Συνύπαρξη μερική, όχι ολική. Ο κοινός χώρος ζωής και απολαύσεων δεν εξαντλεί όλο το χώρο ζωής, ούτε όλους τους χώρους απολαύσεων. Υπάρχει πάντα κι ένας χώρος απόλυτα προσωπικός, ιδιωτικός, αδιαμοίραστος, ακοινώνητος κι απαραβίαστος. Η κοινοκτημοσύνη της φαντασίας και των αισθημάτων είναι μια χίμαιρα. Και δεν πειράζει.
— Και ο κοινός χώρος και η συνύπαρξη μέσα σ’ αυτόν είναι επίσης ατελή. Η απόλυτη συνταύτιση είναι χίμαιρα. Continue reading

Το δέρμα και τα σύνορα μας

Φωτ: © Marina Dieul

Φωτ: © Marina Dieul

Το πρώτο στοιχείο που το βρέφος προσπαθεί να βρει είναι τα όρια του, τα σύνορα του δηλαδή, που αρχίζει και που τελειώνει. Ποιος είναι ο κόσμος ο μικρός και ποιος ο μέγας. Αυτό το κάνει ενδοβάλλοντας, παίρνοντας μέσα του υπηρεσίες, λειτουργίες της μητέρας. Χωρίς το βρέφος να το καταλαβαίνει, η μητέρα το βοηθάει να καταλάβει που αρχίζει και που τελειώνει . Και τα όρια για να δημιουργήσει το παιδί την πρώτη έκφανση προσωπικότητας είναι το δέρμα, που είναι πολύ σημαντικό, γιατί το μαθαίνει ότι περικλείεται σε κάποια όρια. Continue reading

“Δεν με καταλαβαίνετε!”

 φωτ: αρχείο Αερόστατο

φωτ: Ν.Σταμέλου

Ένας έφηβος, για χιλιοστή φορά, κατηγορεί τους γονείς του, όλο ένταση, λέγοντάς τους «Δεν με καταλαβαίνετε!». Οι γονείς προσπαθούν απεγνωσμένα να τον καταλάβουν, να τον πείσουν ότι τον κατάλαβαν, να κάνουν σαν να τον καταλαβαίνουν, να δείχνουν ότι έχουν καταλάβει….Φυσικά χωρίς αποτέλεσμα, αφού ο γιος τους επαναλαμβάνει «Αφήστε με, δεν με καταλαβαίνετε!». Το ότι οι γονείς έχουν κολλήσει στη στερεότυπη όσο και άγονη απάντηση «Μα όχι, όχι, πως δεν σε καταλαβαίνουμε, αφού σε καταλαβαίνουμε», δείχνει ότι ο κόσμος των γονιών κι ο κόσμος του παιδιού δεν συναντιούνται, ενώ ταυτόχρονα οι γονείς δεν έχουν τρόπο να συναντήσουν το παιδί τους στον δικό του κόσμο. Κάτι που θα μπορούσαν να το επιχειρήσουν με κάποιες άλλου είδους απαντήσεις, όπως ενδεχομένως οι εξής: Continue reading

O ”συλλέκτης” και η σχέση του με το χρόνο που περνάει.

Φωτ.: Νέκτη Σταμέλου

Φωτ.: Νέκτη Σταμέλου

Ορισμένα άτομα με ψυχαναγκαστικά στοιχεία, ενώ έχουν τις ντουλάπες τους γεμάτες ρούχα, φοράνε τα παλιά μόνο, για να έχουν αποθέματα. Πονάει η καρδιά τους όταν είναι αναγκασμένοι να φορέσουν κάτι καινούριο. Προτιμούν να διακινδυνεύσουν να περάσει η μόδα του ή να το φάει ο σκόρος παρά να το φορέσουν κάποια φορά. Το να χρησιμοποιείς κάτι καινούριο σημαίνει να το εκθέσεις στο χρόνο και επομένως στην παροδικότητα και στη φθορά που θα φέρει το τέλος του. Κάθε τι που φτάνει στο τέλος όμως, θυμίζει το εφήμερο της ζωής και άρα το θάνατο. Continue reading

Ο στόχος της ψυχανάλυσης

Φωτ: © Νέκτη Σταμέλου

Φωτ: © Νέκτη Σταμέλου

(…) Στην ουσία, ο στόχος της ψυχανάλυσης είναι να αυξηθεί η γνώση σχετικά με τα ασυνείδητα κίνητρα της συμπεριφοράς μας. Ο Φρόυντ είπε κάποια στιγμή ότι πάντα θα υπάρχει αντίσταση στην ψυχανάλυση και ότι ο ίδιος έφερε ‘πανούκλα’ στην ανθρωπότητα. Αυτό που εννοούσε ήταν ότι όλοι έχουμε πρωτόγονες, αντικοινωνικές παρορμήσεις, σεξουαλικές επιθυμίες και επιθετικότητα που αντιμάχονται τις ανάγκες του πολιτισμού. Στην καλύτερη περίπτωση, υπό κατάλληλες συνθήκες, αυτά μπορεί να μετασχηματιστούν σε θετικά και χρήσιμα στοιχεία της κουλτούρας. Στη χειρότερη περίπτωση, θα γίνουν καταστροφικά. Continue reading